Ogloszenia-przetargi

III. Założenia metodologiczne strategii

Opracowanie Strategii opierało się na metodyce budowy strategii rozwoju jednostek samorządowych zalecanej przez Unię Europejską.

Pracami kierowała Zespół Programowy ds. Strategii licząca około 25. osób.

Zadanie było realizowane w formie zajęć seminaryjnych i warsztatowych zgodnych
z zasadą podejścia partycypacyjnego.

W budowie strategii wyróżniono następujące kroki:

Określenie bieżącej i przyszłej sytuacji (SWOT/PEST);

Ustalenie wizji i misji Obornik Śląskich;

Wyznaczenie obszarów priorytetowych na podstawie diagnozy;

Ustalenie celów strategicznych (SMART);

Wypracowanie alternatyw strategicznych;

Wybór optymalnej strategii.

Zespół Programowy ds. Strategii przyjął myślenie o strategii rozwoju jako o:

realizacji długookresowych celów za pomocą ustalonych środków
i przy wykorzystaniu posiadanych zasobów;

zwycięskiej walki konkurencyjnej o lokalizację inwestycji;

sztuce opanowania swojego losu;

raczej dokonywania wyborów niż poddawania się;

dokumencie, w którym ogniskuje się pomysł na ekspansję gminy wokół pewnych zasobów materialnych, ludzi, tradycji i dorobku kulturowego;

koncepcji, w której znajdujemy odpowiedź wobec fundamentalnych zmian społeczno-ekonomicznych otoczenia;

spójnym dążeniu programowym, a nie zbiorze życzeń.

Budując strategię uznano następujące procesy w otoczeniu za najważniejsze:

szybkie zmiany gospodarcze;

rozwój nowych technologii;

spadek zatrudnienia w przemyśle;

rozwój rynku usług turystycznych.

W strategii uwzględniono czynniki polityki regionalnej, takie jak:

obniżona konkurencyjność polskiej gospodarki;

szansa skorzystania z instrumentów przedakcesyjnych UE;

zasada subsydiarności (decentralizacja);

koncentracja regionalna kapitału na rozwój;

zasada montażu finansowego (łączenia środków);

programy restrukturyzacyjne.

Przyjęto, że wypracowanie strategii rozwoju pozwoli na:

uzyskanie szerokiego poparcia ze strony wszystkich mieszkańców dla realizacji Strategii Rozwoju Obornik Śląskich;

elastyczność polegającą na szybkiej korekcie bieżących zadań w oparciu
o zebrane doświadczenia;

osiągnięcie pełnego zintegrowania wszystkich planów działania;

ciągłe monitorowanie i ewaluację planów strategicznych w cyklu rocznym.

W analizie strategicznej użyto SWOT, gdzie analizowano silne i słabe strony gminy oraz szanse i zagrożenia przychodzące z otoczenia w aspekcie czynników PEST (politycznych, ekonomicznych, społecznych i technologicznych).

Dla określania celów przyjęto schemat SMART, gdzie cele zostały scharakteryzowane jako ściśle określone, mierzalne, uzgodnione, realistyczne i aktualne.

Uwzględniono konieczność korelacji strategii z następującymi programami:

Narodowy Program Przygotowania do Członkostwa;

Kierunki działań Rządu wobec małych i średnich przedsiębiorstw do roku 2002;

Wstępny Narodowy Plan Rozwoju;

Projekt ustawy o zasadach wspierania rozwoju regionalnego;

Projekt Programu Operacyjnego dla SAPARD-u;

Projekt Strategii Rozwoju Województwa Dolnośląskiego.

W pracach nad strategią kierowano się polityką zrównoważonego rozwoju regionalnego UE, w takich aspektach jak:

ochrona walorów środowiska naturalnego;

przeciwdziałanie izolacji regionów peryferyjnych;

zachowanie niekonwencjonalnych walorów wsi;

stworzenie równych szans rozwoju dla wszystkich mieszkańców;

Stosowano w strategii następujące kryteria uznania programów za programy rozwoju stosowane w UE:

koncepcja rozwoju oparta jest na lokalnym pomyśle wykorzystującym lokalne zasoby i mocne strony gminy;
uruchomione zostaną istniejące narzędzia /instytucje kreujące aktywność, monitorujące wykonanie, koordynujące siły i środki, wspierające realizację
w zakresie finansów i doradztwa/;
program zostanie zharmonizowany z innymi programami;
istnieją środki finansowe wspierające realizację programu;
otwarcie społeczności lokalnej na zmiany;
wzmacnianie już istniejących inicjatyw lokalnych;
identyfikowanie się z regionem i gminą.

Jako najważniejsze przyjęto zasady UE udzielania wsparcia finansowego na rozwój inicjatyw lokalnych:

planowania i programowania;

partnerstwa i solidarności społeczności lokalnej;

ilościowo wymiernych efektów;

łączenia inwestycji technicznych z inwestycjami w szkolenie ludzi;

wdrażania przyjętych celów zgodnie z normami i przepisami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego;

koordynacji sił i środków oraz montażu finansowego;

uzupełniania środków finansowych przez UE;

wysokiego priorytetu dla monitorowania i ewaluacji.

Zasadę planowania i programowania opisano następująco:

środki finansowe mogą być wydane tylko na programy składające się
na realizację strategii rozwoju;

strategia jest spójna poprzez dopasowanie do siebie wszystkich jej elementów.

Proces wyznaczenia celów strategicznych został przedstawiony w poniższym diagramie, pokazującym schemat pracy Zespołu Programowego ds. Strategii.